Ἀλέξανδρος Μάρος
«Περὶ τῆς ὁμιλίας τοῦ Στέλιου Παπαθεμελῆ στὸ Πνευματικὸ Κέντρο Βόλου στὶς 06/03/08»
Τι είπε ο Παπαθεμελής
Ὁ πρόεδρος τοῦ κόμματος «Δημοκρατικὴ Ἀναγέννηση», Στέλιος Παπαθεμελής, προσεκλήθη, ἀπὸ τὸ «Γλωσσικὸ Ὅμιλο», νὰ μιλήσει μὲ θέμα «Ἡ ἀλήθεια γιὰ τὸ Σκοπιανὸ» στὸ Πνευματικὸ Κέντρο Βόλου στὶς 06/03/08 καὶ ὥρα 20:30. Μεταξύ άλλων, ανέπτυξε τα εξής επιχειρήματα:
- Ἡ Ἑλλάδα εἶναι μιὰ χώρα ἐνδοτικὴ, γι’ αὐτὸ καὶ τὰ Σκόπια εἶναι ἀνένδοτα
- Το εμπάργκο του 1993 δεν απέδωσε καρπούς, γιατὶ οἱ Ἕλληνες ἐπιχειρηματίες ἐφοδίαζαν τὰ Σκόπια μέσῳ ἄλλων χωρῶν
- Οἱ Σκοπιανοὶ εἴκοσι τέσσερις ὧρες τὸ εἰκοσιτετράωρο ὀνειρεύονται πρωτεύουσα τους τὴ Θεσσαλονίκη
- οἱ Σκοπιανοὶ δὲν ὑπῆρχαν στὴν ἱστορία ὡς ἔθνος ποτέ
- μόνο τὸ 10% τῆς ἀρχαίας Μακεδονίας βρίσκεται στὴν ἐπικράτεια τῶν Σκοπίων
- Οι Έλληνες δεν υπερασπίστηκαν τα εθνικά τους δικαιώματα όπως όφειλε: στέλνουν οικονομική βοήθεια, έκαναν επενδύσεις ύωους 1 δις. Ευρώ, ορισμένοι διπλωμάτες και πολιτικοί υποστήριξαν την αναγνώριση του κράτους με το συνταγματικό τους όνομα.
Παρατηρήσεις για τη συγκέντρωση
- Η ὁμιλία δὲ συγκέντρωσε πολὺ κόσμο, ἄν καὶ τὸ ζήτημα ποὺ πραγματεύτηκε εἶναι ἀκανθῶδες καὶ σοβαρό. Δυστυχῶς, παρατήρησα πῶς οἱ νέοι ἦταν λιγότεροι καὶ ἀπὸ τὰ δάκτυλα τῆς μιᾶς χειρός.
- Από τις αντιδράσεις των ακροατών φάνηκε ότι αρκετοί διέπονται ἀπὸ συνειδητὸ ἢ ἀσυνείσητο ἐθνικισμό. Εξάλλου, και ο λόγος του ἦταν ἀρκετὰ ἐπενδεδυμένος ἀπὸ «πατριωτικὸ» συναίσθημα, καὶ σὲ κάποιες περιπτώσεις ἀποκτοῦσε ἐθνικιστικὴ χροιά. Μάλιστα, ένας απ’ αυτούς, είπε στο Παπαθεμελή, , ὅταν ὁ τελευταῖος ἐτοιμαζόταν νὰ φύγει, ότι φταίνε οἱ Μασόνοι καὶ οἱ Ἑβραῖοι που συμμαχοῦν μὲ τοὺς Σκοπιανούς. Ἀσφαλῶς, ὁ κ. Παπαθεμελὴς δὲν συμμερίστηκε (μοῦ φάνηκε) τὴν ἄποψη αὐτὴ οὔτε νομίζω πῶς ἐκφράζει τὸ σύνολο τῶν ἀκροατῶν, ποὺ μέσα στὸ ὁποῖο ἀναγνώρισα πρόσωπα ὑψηλῆς ἐγγράμματοσύνης.
Τι προτείνω
Νὰ ξυπνήσει ἐπιτέλους ἡ ἐπιστημονικὴ κοινότητα καὶ γκρεμίζοντας πιὰ τὸν ἀποστειρωμένο πύργο ποὺ ἐπέλεξε νὰ κατοικεῖ, νὰ διαφωτίσει καὶ νὰ διδάξει τὸν ἀποπροσωποποιημένο ἄνθρωπο γιὰ τὸ ποιὰ εἶναι ἡ σαφῶς ἐπιστημονικὴ θέση γιὰ τὸ ζήτημα τῶν Σκοπιανῶν (καὶ ἀσφαλῶς ἄλλων προβλημάτων), γιὰ τὴν μείζονα σημασία ποὺ ἔχει ἡ διάκρίση καὶ ἡ ἀξιολόγηση τῶν πηγῶν, ὥστε νὰ μὴν πείθεται εὔκολα ἀπὸ τὰ λεγόμενα τοῦ ἑνὸς καὶ τοῦ ἄλλου, ἀκόμα καὶ ἄν ὁ ἄλλος εἶναι ἀκαδημαϊκός, καὶ νὰ μορφώσει τὸν ἄνθρωπο ὥστε νὰ σταματήσει πιὰ νὰ ἀκούγονται ἀπόψεις, ὅπως «ὁ ἐλληνικὸς πολιτισμὸς εἶναι ἡ κοιτίδα τοῦ παγκόσμιου πολιτισμοῦ καὶ κατὰ συνέπεια ὁ ἀνώτερος ἀπάντων» ἢ ὅτι «ἡ Ἑλλάδα πρέπει νὰ γίνει ξανὰ ἡ χώρα τῶν δῦο ἠπεἰρων καὶ τῶν πέντε θαλασσών» κ.ἄ., καὶ τὸ πιπίλισμα τῆς ἴδιας καραμέλας, πῶς οἱ Ἑβραῖοι καὶ οἱ Μασόνοι βρίσκονται πίσω ἀπὸ κάθε κακό.
